Бар асари таҳаввулоти сиёсиву иҷтимоии ибтидои солҳои 90–уми асри гузашта халқи тоҷик баъди ҳазор сол аз нав ба эҳё ва эъмори давлати миллӣ шурӯъ намуд. Истиқлолият дар таърихи ҳазор солаи халқи тоҷик воқеаи хелебузург аст. Мутаассифона, Тоҷикистон аз нахустин рӯзҳои Истиқлолият дар раванди барқарорсозӣ ва таҳкими пояҳои давлату давлатдории нав, таъмини амнияту оромии
Слайдер
Рӯзи Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон рӯзи хушу босаодат, рӯзи таърихию барои миллату давлатамои сарнавишт соз аст, ки дар партави офтоби истиқлол ва ин бахтномаи миллат зиндагии мардуми могарму пурбаракат ва роҳи имрӯзу ояидаамон ҳамвору равшан гардидааст. Конститутсия ҳуҷҷатест, ки ояндаи халқу давлатро барои даҳсолаҳо ва ҳатто садсолаҳо муайян менамояд. Бинобар ин, дар
Конститутсия ҳамчун қонуни олии кишвар азму иродаи мардуми Тоҷикистонро оид ба тағйинопазир будани шакли идораи ҷумҳурӣ, тамомияти арзӣ, моҳияти демократӣ, ҳуқуқбунёдӣ, дунявӣ ва иҷтимоии давлат эълон намуд. Эмомалӣ РАҲМОН Ҳамасола 6-уми ноябр мардуми тоҷик солгарди қабули Конститутсияи ҷумҳуриро ботантана ҷашн мегиранд. Ин ҳуҷҷати тақдирсоз замоне қабул гардид, ки дар
Конститутсия ҳамчун шиноснома миллату давлатро дар арсаи дохилӣ ва байналмилалӣ муаррифӣ мекунад. Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки имрӯз мо 30 — солагии қабули онро ҷашн гирифта истодаем, қонунест, ки нисбати ҳамаи санадҳои меъёрии ҳуқуқӣ бартари дошта, дар он тамоми самтҳои дохилию хориҷии ватани азизамон дарҷ шудааст. Омили асосие, ки барои қабул намудани
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ –Пешвои миллат, Президенти ҶумҳурииТоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дарПаёми солонаи худ ба Маҷлиси Олии кишвар«Дар бораи самтҳои асосии сиёсати дохилӣва хориҷии ҷумҳурӣ» бо мақсади баландбардоштани савияи дониши ҳуқуқӣ вамаърифати шаҳрвандӣ, инчунин бамуносибати 30-солагии қабулиКонститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон соли2024-ро «Соли маърифати
Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханронияшон вобаста ба мақоми оила дар фарҳанги куҳанбунёди тоҷик чунин иброз дошта буданд: “Оила дар фарҳанги мардуми куҳанбунёди тоҷик ҳамчун ниҳоди муқаддас эътироф гардидааст, зеро беҳтарин арзишҳои инсонӣ, аз қабили муҳаббату садоқат, самимияту вафодорӣ ва ҳамдигарфаҳмиву таҳаммулгароӣ маҳз дар оила
Падарону модарон дар назди фарзандони худ масъулият доранд. Нақши падару модар дар тарбия, таълим ва ташаккули фарзанд, ки ояндаи ҷомеаро муайян менамояд, бо далелҳои муътамад ба исбот расидаанд. Мардуми соҳибтамаддуни мо ба таълиму тарбияи фарзанд аҳамияти махсус зоҳир карда, барои дар рӯҳияи ватандӯстиву хештаншиносӣ, донишандӯзиву маърифатпарварӣ, ҷавонмардиву ахлоқи
Ҷавонони имрӯза ба навсозӣ ва омeзиши технологияҳои муосир ниёз доранд. Дар ҳолате, ки ҳавонон бо фикру андешаҳо ва идяҳои муосири худ ба масъалаҳои xамъият нақш мебозанд, дар натиxа онҳо метавонанд дар ҳаёти дигарон саҳми хуб гузошта ва роҳбару ходимони халқ гарданд. Онҳо бе шубҳа ҷузъи тақсимнашавандаи ҷомеъа ба ҳисоб рафта, дар ташаккули ҷомеаи мо нақши […]
Бо ташаббуси панҷуми Ҷумҳурии Тоҷикистон қабул гардидани Қатьномаи Созмони Милали Муттаҳид дар бораи «Соли байналмилалии ҳифзи пиряхҳо» эълон кардани соли 2025, инчунин, 21-уми март ҳамчун Рӯзи ҷаҳонии пиряхҳо ва таъсиси Хазинаи байналмилалии ҳифзи пиряхҳо барои ҷомеаи ҷахонӣ иқдоми ниҳоят муҳим ва мояи ифтихори мардуми шарафманди Тоҷикистон аст. Ёдоварии Пешвои
Расму оин ва анъанаву маросим яке аз унсурҳои муҳимтарини шуури ҷамъиятии ҳар як халқу миллат ба шумор мераванд. Онҳо падидаҳои иҷтимоӣ-фарҳангии ҳаёти мардум буда, ҳанӯз дар замони қадим ба вуҷуд омадаанд ва асосан бе тағйири сохту мундариҷа то ба имрӯз расидаанд. Инчунин, онҳо ҳамчун намунаҳои фарҳанги миллӣ дирӯзу имрӯзи ҳаёти халқро мепайванданд […]